Muxia - Fistera
We zijn nu een week verder en jullie hebben nog recht op een verslagje. Mijn laatste rit ging naar Fistera. Dit is het uiterste westelijke punt van Europa. Voor veel pelgrims is dit hun eindbestemming. Op dit punt laten ze spullen achter zoals schoenen, foto's, ... of verbranden ze hun wandelkleren. Het is een prachtige plek waar de golven tegen de rotsen bulderen. De rit ernaartoe is mooi en redelijk zwaar, maar het zijn maar een 35 km. Even een korte analyse van mijn avontuurtje : * de natuur is prachtig in dit seizoen * de route is veel rustiger, juist de laatste 100 km worden wat drukker * alle wandelaars en fietsers die ik heb ontmoet hebben al eerder een tocht naar Santiago ondernomen (sommige zelfs meer dan 20) * Santiago is veel te druk, ik raad echt iedereen aan om door te reizen naar Muxia (een ideale afsluiter) * reizen met de fiets is geweldig
0 Reacties
Santiago - Muxia
Vandaag voor het eerst vertrokken zonder jas Aangezien ik geen goede wegbeschrijving heb ben ik aangewezen op Google maps Dit blijkt toch niet zo'n goed idee want als de zon op je scherm schijnt zie je niets en rijd je dus verloren Dan maar de grote baan volgen De weg naar Muxia is dus niet interessant maar de kust is geweldig Ik slaap in een hostel vlakbij de oceaan met een groot terras met zicht op Dit is echt genieten na de drukte van Santiago Morgen is mijn laatste fietsdag Cea - Santiago
Vandaag vroeg uit de veren want er staat meer dan 100 km op het programma Ik start in de mist met voor de verandering weer een beklimming De beloning als ik bovenkom : het zonnetje en de mooie purperen heide Typisch voor deze streek zijn de kleine graanopslagplaatsen Deze zijn zo gemaakt zodat de muizen niet bij het graan kunnen De laatste 30 km zijn grotendeels over de grote weg Dus verstand op nul en peddelen maar En dan plots lonkt de kathedraal Mijn tocht is nog niet afgelopen Morgen rijd ik richting oceaan Laza - Cea
Vandaag start ik met een flinke beklimming Een mooie baan met alweer de bloeiende boomheide Op veel plaatsen in de bergen kun je zien dat het gebrand heeft Vandaar dat men regelmatig brandgangen aanlegd die echt heel breed zijn Na een lange afdaling beland ik in Ourense Hier rijd ik de Rio Mino over met zijn spectaculaire brug Ik maak de keuze om niet over de grote weg te rijden, maar over een klein wegje dat in het begin redelijk steil zou zijn Dit blijkt een verkeerde beslissing Ik moet mijn fiets 4 km naar boven sleuren (en dit op het warmste gedeelte van de dag) Uiteindelijk, na een vermoeiende maar zeer mooie tocht) kan ik het laatste bed in de herberg in Cea bemachtigen. Cea is bekend om zijn lekkere brood Requejo - Laza
Vandaag staan er 2 stevige beklimmingen op het programma De eerste km zijn grotendeels over de grote weg Maar vanaf A Gudina verandert het landschap (ik ben nu in Galicie) en fiets ik via een kleine weg de bergen in Het is hier paars van de heide De weg is in zeer slechte staat Maar met zo'n prachtig uitzicht hoor je mij niet klagen Deze avond slaap ik in Laza en ga ik zelf koken Figueruela de Arriba - Requejo Na 11 km ben ik in Portugal. Er is echt geen kat op de weg Als ik gisteren dacht dat ik in de vorige eeuw terecht kwam, heb ik mij misschien toch vergist Als ik het begin van het dorpje Guadramil binnenrijd, gaat de weg over naar een smal pad met klinkers Ik zie alleen maar kleine oude mensen die volledig in het zwart gekleed zijn, en werken op het akkertje naast het dorpje Volgens mij wonen hier meer honden dan mensen Als je de mensen een goede dag wenst, reageren ze ook heel schuw. Als ik het dorp uitrijd begint de gewone weg weer Blijkbaar is dit één van de armste streken van Portugal Na 10 km ben ik terug in Spanje. Ik breng een bezoek aan het kasteel van Puebla de Sanabria en slaap in een primitieve albergue Zamora - Figueruela De Arriba
De eerste 30 km zijn niet zo interessant. Daarna verandert het landschap. Af en toe moet ik flink klimmen en dalen. De dorpen na Zamora zijn in de tijd stil blijven staan. Op een gegeven moment zie ik voor een huis wat emmers, schoppen en bijlen staan. Ik waag mij binnen om na te vragen (met hand en tand) of ze misschien ook schroevendraaiers verkopen In de winkel staan allemaal houten kistjes. De meneer neemt een kistje waar warempel 3 schroevendraaiers in zitten. Aangezien ik gisteren gemerkt heb dat dit voorwerp ontbreekt in mijn gereedschapskistje koop ik er 1 voor 4 euro. Om 12 uur is het flink aan het regenen en in een van de dorpjes vind ik een cafeetje dat open is Ik word met open armen ontvangen, bestel een thee citroen en krijg een citroenlimonade. En ik maar denken dat ik mij ondertussen toch wel goed kan behelpen in het Spaans Als ik het cafeetje verlaat word ik uitgebreid uitgewuifd Ondertussen schijnt de zon Hier wordt een mens toch echt vrolijk van hè La Calada de Bejar - Calzada de Valdenciel
Gelukkig heb ik mijn handschoenen en extra warme skitruitje bij. De eerste 30 km is prachtig en koud. Kleine landbouwpercelen, omgeven door stenen muurtjes. Mensen die hun koeien ophalen uit de vallei. Kleine kronkelende baantjes, ... Echt mooi. Onderweg kom ik ook nog langs een granietgroeve. Ze hebben er zelfs Stonehenge nagemaakt. Spijtig genoeg moet ik ook weer de N630 op en vanaf daar is kom ik in de intensieve landbouw terecht. Saai dus. De stad Salamanca is een echte studentenstad. Er hangt een gezellige sfeer, maar is wel zeer druk. Deze nacht slaap ik in een hostel en heb een kamer voor mij alleen. Dat gaat deugd doen. Calzada de Valdenciel - Zamora
Deze nacht ben ik een paar keer wakker geworden omdat ze het café onder mijn aan het verbouwen waren. Al bij al heb ik toch lekker geslapen en met volle moed wil ik vertrekken. Na twee trappen ligt mijn ketting eraf. Geen probleem. Ergens een plaatsje zoeken tussen de glasscherven die op het terras van het café liggen om de ketting erop te leggen en de klus is geklaard. Vergeet het maar. De ketting zit geblokkeerd. Uiteindelijk schiet de cafébaas mij ter hulp en met een schroevendraaier en wat brute hulp kan ik weer verder. Het is koud, maar de zon schijnt en de leeuwerik fluit. Na 6 km, weer hetzelfde. Alleen sta ik nu op een godverlaten N630, zonder materiaal en brute kracht. Uiteindelijk (na een uur) komt een Duitse pelgrim mij ter hulp. Het is een mecanicien, die duidelijk weet waar hij mee bezig is en ook meteen het echt probleem verhelpt. Joepie, ik kan weer verder (na een dikke knuffel aan mijn superheld). Ondertussen had ik al mijn hulplijn opgebeld en daarom zit ik nu met mijn ventje op hotel in Zamora (wat overigens een prachtige stad is, met 14 Romaanse kerkjes) Nu genieten van wat luxe en morgen weer verder richting Portugal. Oliva de Plasencia - La Calzada de Bejar
Gisteravond ben ik lekker verwend door mijn ventje We zijn gaan eten in een kasteel De eerste 30 km zijn heel tof Een lastige zandweg die passeert aan de Romeinse site Capara, gevolg door een mooie eenzame weg Rond de middag ga ik iets drinken en wie vallen daar binnen De 5 Spanjaarden die al een paar keer op dezelfde plaats hebben geslapen als ik Altijd in voor een grapje en altijd bezorgd Deze avond ga ik samen met ze eten Ondertussen heb ik Extremadura verlaten en zit ik in Castilla y Leon Morgen wil ik Salamanca gaan bezoeken |